'Créér c'est naître deux fois'[Wie scheppend bezig is, wordt voor de tweede keer geboren] schreef Camus en wie ben ik om hem tegen te spreken?
Met dit inspirerende citaat in het achterhoofd besloot ik deze week tijd vrij te maken voor creatieve bezigheden. Een schilderij van bloemen gemaakt voor mijn zus Florine (die gisteren haar verjaardag vierde). Toen ze klein was had ze zelf een mooie aquarel van bloemen gemaakt, daar moest ik opeens aan terug denken. Ook houdt ze veel van tuinieren en weet ze een stadsbalkom om te toveren in een oase. Enfin. Ook aan andere schilderijen gewerkt. Ik wilde een aparte achtergrond maken met behulp van een 'dessinroller'. Aanvankelijk was de roller verkeerd gemonteerd -wat ik pas later begreep- en het resultaat absoluut belabberd. Vriendin Monique, die zou meedoen aan het crea bea-gebeuren maar die momenteel veel te doen en te regelen heeft en maar even tijd had, zei laconiek 'eh, dat effect gaat je niet lukken zo'. Nee, inderdaad. Vol ontzetting keek ik naar het schildersdoek. Met een grimmige trek rond mijn mond de gebruiksaanwijzing ter hand genomen en de roller opnieuw gemonteerd. Dit ging allesbehalve eenvoudig. Op de verpakking stond dan ook als tip 'raadpleeg het instructiefilmpje op onze website'. Thomas, die net lekker aan het gamen was, schoof ik ruw terzijde en nam plaats aan de computer. Het filmpje kreeg ik echter niet te zien, alleen een raadselachtige foutmelding.
Binnensmonds vloekend nam ik de roller opnieuw ter hand en streek ermee over de muur (dat is ten minste een glad oppervlak). Dat zag er al beter uit, maar halverwege schoot ik uit. Gevolg: een schuin, onafgemaakt motief op de muur, een enorme klodder verf op de houten vloer. Op dat moment ging -hoe kon het anders? - de bel: mijn lieve stiefvader Sicco (die vindt dat ik mijn tijd absoluut niet aan verven moet besteden, andere dingen vragen aandacht). Paniek in de tent. Ik wist hem zo ver te krijgen om in de werkkamer plaats te nemen, zodat hij de verwoestingen in de zitkamer niet zou zien. Dat lukte. Minder positief is dat pups Spike en Laïka in de tussentijd door de verfklodder waren gelopen en hun sporen achter lieten in zitkamer en keuken. Toen ik klaar was met schoonmaken pakte ik een kwast en verfde met een donkere kleur over het mislukte motief heen. Met een boos gebaar smeet ik de verpakking van de dessinroller (waar 'veel plezier!' op stond, met welk recht, vraag ik me af) in de prullebak. Maar toen ik de volgende ochtend lekker contemplatief zat te mijmeren onder het genot van een kop koffie zag ik het schuine motief dwars door de donkere verf heen komen.
Tja, ontspannen creatief bezig zijn is niet iedereen gegeven.
donderdag 11 december 2008
Dessinrollerleed
op 04:34 Gepost door AM 0 reacties
Labels: thuiswerken, moederschap Dessinrollerblues
Abonneren op:
Posts (Atom)