Alleen

Omdat ik voornamelijk vanuit huis werk breng ik een groot deel van de dag alleen door. Als Thomas naar school is, of naar een vriendje, of naar het skatepark verschans ik me in mijn werkkamer. Ik houd van de hoge plafonds, de boekenkasten en van mijn werkhoek aan het raam met uitzicht op een gingko boom. Het geroezemoes van de straat, beneden, de kerkklokken van de Elandkerk die luiden. Dat ik aan werken toekom mag een wonder heten. Toch is dat wel zo: tolkodprachten voorbereiden, vertalingen maken, de administratie bijhouden, daar is een dag of dagdeel al snel mee gevuld. Er hangt ook een creatieve sfeer in mijn werkkamer want tussen de bedrijven door maak ik collages, schilderijen en stempels. Eerlijk gezegd vind ik de materialen waarmee ik werk mooier dan de resultaten. Okergele pigmentpoeder in een glazen weckpot, schuimrubberen verfrollen, parmantige kwasten in een oud glas.

Mijn werk verricht ik grotendeels alleen maar ook in een andere betekenis ben ik alleen, ik heb geen levensgezel. Ik zou liegen als ik zou doen alsof ik dat niet erg vind. Als het onderwerp ter sprake komt krijg ik een droge mond, word ik overvallen door een gevoel van zwaarte, krijg ik pijn in mijn buik. Ja, dat alleen zijn ook voordelen heeft weet ik inmidels wel, het wordt me vooral ingewreven door vrouwen die wel een partner hebben. Enerzijds denk ik dan altijd: zij kunnen het weten. Anderzijds vraag ik me soms wel af waarom zij dan bij die vreselijke echtgenoot blijven. Hoe dan ook, ze bedoelen het vast goed en het is inderdaad aangenaam om je eigen koers te kunnen varen zonder rekening te hoeven houden met een partner. Wat ook relativerend werkt is om mijn eigen aandeel in mijn single-schap te erkennen(je eigen aandeel in iets erkennen is op vele gebieden een aanrader). Van de liefde verwacht ik veel. Allesverterende passie om te beginnen. Urenlange telefoongesprekken, vurige sms-jes, ruzies met verheven stemmen en slaande deuren, ruzies die natuurlijk-hoe kan het ook anders?-worden goedgemaakt tijdens vrijpartijen die de hele nacht duren. Al bij al tamelijk uitputtend en met het klimmen der jaren steeds lastiger te realiseren. Ik verwacht ook trouw, kameraadschap en onvoorwaardelijke loyauteit. Dat dit eisenpakket het niet eenvoudiger maakt om iemand te vinden moge duidelijuk zijn. Wezenlijker misschien is mijn onvermogen om de dagelijkse dingen des levens met iemand te delen. Samen eten is tot daaraan toe maar bij samen koken voel ik me ongemakkelijk en bij samen de afwas doen(waarbij de een afwast en de ander afdroogt)trek ik de grens. Toen ik een tijdje geleden met een ex-geliefde sprak over het reinigen van vloerbedekkingen kreeg ik het enorm benauwd. Ik viel hem ruw in de reden: "Kunnen we het alsjeblieft over iets anders hebben, woeste sex bijvoorbeeld?". Hij mompelde iets over "onvolwassen reactie" en "we moeten overal over kunnen praten." Gelijk had hij maar ik klamp me met man en macht vast aan droombeelden die ik beter zou kunnen bijstellen, aan verwachtingen die passen bij iemand van 20 jaar jonger, aan een romantiek die met het echte leven van een werkende moeder weinig van doen heeft. Ik klamp me eraan vast met een verbetenheid die -zoals Giordano ergens in zijn De eemzaamheid van de priemgetallen beschrijft-kenmerkend is wanneer iemand zich vasthoudt aan iets dat slecht voor hem is. Nu ik toch aan het citeren geslagen ben, Scott Fitzgerald schreef 'sometimes it's harder to deprive oneself of pain than of pleasure.'. Kijk, met hem had ik wel willen trouwen!

Kinderboekenpresentatie Jet Crielaard

Jaren geleden alweer heb ik met veel plezier een cursus kinderverhalen schrijven en illustreren gevolgd bij veelzijdig kunstenaar Jet Crielaard. Enige tijd daarna volgde mijn zoon Thomas een cursus graffiti art maken bij haar. Sinsdien heeft de tijd niet stilgestaan en Jet ook niet!
Op 11 juni aanstaande presenteert zj de kinderboeken Laksi Fantaski gaat het maken en Beere (Witte Uitgeverij Leiden).
De presentatie wordt van kwart over één tot kwart over twee gehouden in Gouda, aan de Bloemendaalseweg 48.

Beere is een peuter maar kleuter in wording. Kortom, Beere is een beereleuke pleuter
die veel meemaakt met dieren, monsters, letters en cijfers. In het boekje ‘Beere’ staan gedichten, verhalen en illustraties. Bij het boekje hoort een begeleidend boekje met creatieve (vooral) taalstimulerende ideeën.


*************************************************************************************
Laski Fantaski is een maakgrage jongen van negen jaar.
Hij heeft een zolder vol materiaal, hij heeft een ideehelm, een hoofd vol beeldende
gedachten en twee handige handen. Laski maakt met die gegevens ruimtelijke objecten,
(taal)tekeningen, schilderijen, collages en gedichten die aanstekelijk werken… Die je zelfook zou willen maken. En dat is precies waar het boek Laski Fantaski gaat het maken voor bedoeld is: Om aanstekelijk te zijn en handvatten te overhandigen die nodig zijn bij het zelf maken van de kunstwerken, zoals Laski die maakt.