Een tijdlang heb ik de structuur in mijn leven los gelaten. Ik voelde me een kneus, een beroepsneuroot met mijn vaste patronen, mijn discipline(die in kleine details tot uiting komt, zoals het feit dat ik de ontbijtboel afwas vóór ik Thomas naar school breng, terwijl ik daarna de hele dag thuis ben)en mijn uitgebreide to do-lijsten.
[Er is overigens een blog gewijd aan het fenomeen to do-lists en dat is nu een boek: To-Do List: From Buying Milk to Finding a Soulmate, What Our Lists Reveal About Us', van Sasha Cage]
Het resultaat was nagenoeg rampzalig. Het huis leek wel een slagveld, de afwas bleef een week staan, ik kreeg veel minder gedaan en terwijl ik me de eerste dagen ontspannen voelde, bevrijd, voelde ik me allengs gestresster worden naarmate de week vorderde en mijn prestaties niet.
Dus ik ben weer terug naar mijn oude zelf.
Dit betekent niet dat er nooit ruimte is voor iets nieuws. Zo staat deze week in het teken van een intensieve schrijfcursus. Daarnaast loopt mijn werk gewoon door en dat is aanpoten, maar weer valt me op tot hoeveel een mens in staat is binnen een bepaald raamwerk, binnen een bepaalde structuur.
De cursus is de moeite waard, we krijgen gereedschap mee om blokkades te overwinnen, personages te scheppen en writer's block te doorbreken. Een stok achter de deur blijkt heilzaam te werken, niet alleen voor mij, ook voor de andere cursisten.
dinsdag 1 april 2008
Structuur & Cursus
op 06:51 Gepost door AM
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten