Tegendraads

Toen ik veertig werd (al 2 jaar geleden,horreur...) sprak mijn moeder me toe tijdens een etentje met de familie. "Je bent altijd heel erg eh...je eigen weg gegaan. Je keerde vanaf dag één je kont tegen de krib." Daarna volgden er liefdevolle woorden over dichtbij jezelf staan, intens leven en veel geven...

Mijn moeder heeft helemaal gelijk. Voor mij is het bevrijdend om de dingen op een eigenwijze manier te doen. Wel een kind, geen man. Wel een ruim huis, geen luxe. Wel hard werken, maar niet voor een baas. Ook kleine tegendraadse gebaren kunnen me opvrolijken. Zo ben ik de dag uiterst braaf begonnen: vroeg op, stevig ontbijt, Thomas voorzien van gezond eten in zijn broodtrommel en wat kleingeld voor de kantine en me daarna vol overgave -ik stond er zelf van te kijken-gestort op de boekhouding. Daar staat tegenover dat ik een zak Engels drop heb genuttigd bij wijze van lunch, eindeloos heb lopen kletsen met mijn loodgieter en midden op deze grauwe dinsdagmiddag een heerlijk warm bad heb genomen, onder het genot van zoethoutthee en de muziek van Leonard Cohen. Hoezo, ploetermoeder?

Mijn tips van de week voor mensen die last hebben van een dipje wegens het grauwe winterweer:
-Doe alsof het zomer is, al was het maar in de keuken...maak gazpacho als vooraf en maak een ovenschotel met sardientjes, tomaat en citroen.
-Trek iets aan in een kleur die je normaal nooit draagt.
-Bel een oude vriend of vriendin die je al in geen weken/maanden of zelfs jaren hebt gesproken. Of neem juist contact op met een nieuwe kennis met wie het klikt.

En eentje die ik van Anna Johnson heb, in haar strijd tegen slonzigheid:
-Geniet van je uiterlijk, wees zichtbaar. Probeer een nieuwe kleur lippenstift uit of experimenteer met accessoires.

Vóór je het weet zijn de winterblues verleden tijd.