Winterkoning

De laatste tijd maken de media tot vervelens toe gebruik van de uitdrukking 'koning winter'. Kranten kopten met 'Koning winter houdt Nederland in ijzeren greep' en ook op het journaal werd deze term veelvuldig gehanteerd.

Afgelopen vrijdag kreeg ik L en J te logeren. L en J zijn vierjarige tweelingzusjes die mij onvoorstelbaar dierbaar zijn. Ik ervaar het als een voorrecht om zo af en toe tijd met ze te mogen doorbrengen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat elke seconde genieten is. De meisjes hebben op school heel veel geleerd over vogels en hadden de mond vol van reigers, buizerds, roodborstjes en wat dies meer zij.
Gretig maakte ik van de gelegenheid gebruik om met de dametjes eindeloos te bladeren in alle prachtige boeken die ik heb over vogels (al is mijn kennis op dit vlak echt bedroevend, maar dit terzijde). L en J zijn perfect tweetalig en spreken zowel Nederlands als Tsjechisch. Wat ik nog niet wist is dat hun vader tweetalig Nederlands en Frans is en dat ook de Franse taal hun belangstelling heeft. Daar kwam ik echter wel achter toen L midden in de nacht bij mijn bed kwam staan, zachtjes in mijn arm kneep en vroeg 'Hoe zeg je winterkoning in het Frans?'. Toen ik haar het antwoord schuldig moest blijven liep ze stampvoetend terug naar haar bedje en mopperde 'Nu vind ik je niet meer knap, want je kent niet alle woorden.' Het was drie uur in de ochtend.

Voor wie het weten wil (en voor de rest): winterkoning is in het Frans troglodyte.