De juiste afslag

Laatst raakte ik in  de supermarkt in gesprek met een kennis. Zijn kinderen zaten op dezelfde basisschool als Thomas en bovendien zaten hij en ik in de medezeggenschap van diezelfde school. Dat schept een band. We hadden het over kinderen in het algemeen en de puberteit in het bijzonder. 'Zelf was ik een zeer lastige puber' vertrouwde hij me toe. Ik verslikte me zowat. De man is namelijk de rust, de zachtmoedigheid en de degelijkheid zelve. Een solide huwelijk. Een zoon en een dochter. Een baan. Een eengezinswoning. Van zijn vrouw heb ik ooit gehoord dat hij fluitend het huishouden doet. Ik bedoel maar...'Werkelijk?' vroeg ik sullig. 'O ja. Echt heel lastig. Ik blowde bovendien continu en hield er hele extreme politieke gedachten op na. Radicaal links. Ik trok toen veel op met een vriend. Die is van een flat gesprongen. Zelf kreeg ik er op een bepaald moment echt genoeg van, van dat leventje.'
Terwijl ik verder ging met de boodschappen bleven de woorden van mijn kennis door mijn hoofd spoken. Ik ben blij dat hij de juiste afslag wist te nemen. Op het juiste moment.