Tijd is, vergeef me het cliché, ons meest waardevolle bezit. Geld dat we verliezen kunnen we daarna weer terug verdienen, verspilde tijd niet. Ik beschouw het dan ook als een grote uitdaging om mijn tijd zo goed mogelijk in te delen. Enerzijds kan ik tevreden vaststellen dat ik een redelijk goede 'tijdmanager' ben. Immers, ik krijg behoorlijk veel gedaan op een dag, ben productief, kom zelden te laat en haal mijn krappe deadlines altijd. Zelfs als mijn wereld op zijn kop staat (wat de laatste periode wel eens is gebeurd) lukt het me om mijn afspraken na te komen. Toch heb ik nog heel wat te leren. Het is namelijk zo dat ik meestal wel een paar levensgebieden op orde heb (momenteel mijn moederschap, mijn vriendschappen en mijn werk), maar dat ik er meestals minstens even veel niet op orde heb (momenteel mijn conditie, mijn gewicht en mijn huis). Ik heb geleerd dat het echt zo is dat de dingen die je aandacht geeft, gaan groeien. Dat geldt voor planten, maar ook voor andere dingen. Als ik dagelijks met mijn financiën bezig ben, heb ik geen zorgen meer op dat gebied. Ga ik vijf keer per week naar de sportschool dan ben ik fit. Maak ik elke week meerdere sociale afspraken en ben ik actief qua mailen, dan houd ik mijn vrienschappen in stand. Maar op mijn veertigste heb ik nog altijd niet ontdekt hoe ik al die gebieden aandacht geef. Toch geef ik de moed niet op, want, zoals mijn zusje Florine mij lang geleden schreef toen het slecht met me ging: leven kun je leren.
zondag 17 februari 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten