De keuken is vaak het hart van het huis. En wie denkt dat dit vooral of uitsluitend voor oude huizen geldt vergist zich lelijk. Zo heb ik zelf een oud huis maar zo'n kleine en ongezellige keuken dat iedereen hem ontvlucht, terwijl mijn vriendin Gurli (thuiswerkmama en illustratrice, ) in een nieuwbouwappartement woont en het bij haar in de keuken goed toeven is. De kasten zijn geschilderd in prachtige tinten blauw, groen en aquamarijn en voorzien van haar eigen, vrolijke illustraties. Op de ramen heeft ze witte vierkantjes geschilderd die me doen denken aan een doek van Vermeer. Een grote tafel, een opvallende lamp en een paar enorm uit de kluiten gewassen geraniums maken het beeld compleet. Ik heb er regelmatig aangename momenten gespendeerd. De laatste tijd is Gurli's keuken weer belangrijk voor me, maar dan vanaf de buitenkant. Ik loop me suf met puppies Spike en Laïka en veel wandelingen zijn gewone 'stadswandelingen' door de straten in mijn buurt. Soms ga ik met tegenzin, soms met frisse moed. Vooral de wandelingen vroeg op de dag, nog vóór het ontbijt met Thomas, kunnen heerlijk zijn. Ik houd van de hoopvolle, verkwikkende dynamiek van de ochtend. Als ik dan langs Gurli's huis loop en zie dat de lamp in haar woonkeuken brandt, dan geeft dat me een warm gevoel. Geluk zit in een klein hoekje, net als zijn tegenhanger.
vrijdag 28 november 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten