Kinderkunstkamer

Er zijn, zo las ik onlangs in het Handboek voor schrijvers, twee soorten blogs: 'linkblogs', die verwijzen naar allerlei leuke sites en/of boeken over een bepaald onderwerp en 'lifeblogs' waarin iemand gewag maakt van zijn/haar belevenissen. Eigenwijs als altijd heb ik van mijn blog een combiblog gemaakt. De ene keer valt er wat te lezen over de perikelen hier in huize Kakelbont, de andere keer tip ik jullie over sites en boeken die ik de moeite waard vind.

Vandaag weer een tip:
Bianca Jonker is thuiswerkmama en beeldend kunstenaar. Zij geeeft workshops, organiseert verjaardagspartijtjes en decoreert kinderkamers. Vooral die laatste activiteit neemt nu een grote vlucht.
Vooral combinatieprojecten zijn de moeite waard: kinderen werken dan aan een bepaald thema met zelfgemaakte verf. Bianca verzamelt alle schilderingen en stileert de vormen, waarna ze een compositie maakt die geschikt is voor de uitgekozen wand. Dan brengt ze de decoratie aan op de wand. Altijd worden er op de wand elementen verwerkt waar kinderen mee kunnen spelen, bijvoorbeeld houten objecten waarvan de achterzijde magnetisch wordt gemaakt, dan kunnen de vormen verplaatst worden over de wand. De mogelijkheden zijn schier eindeloos.

Eens kijken naar wat Bianca te bieden heeft? Bianca inzetten voor het decoreren van de kinderkamer? Neem een kijkje op: www.kinderkunstkamer.nl

Wii

Wat ik zo'n 11 jaar geleden op zondag placht te doen kan ik me niet meer scherp voor de geest halen. In die dagen was ik een absolute workaholic, zondag was de enige dag waarop ik niet werkte. Wat ik dan wel deed is een 'blank'. Misschien wat orde op zaken scheppen in mijn werkkamer. Ik woonde toen in Gent en had een sfeervolle studeerkamer waarvan ik de deur dikwijls angstvallig dicht hield als er bezoek kwam omdat de hele kamer vol lag met dossiers, stapels kranten, woordenboeken en wat dies meer zijn. Mijn vriendin Veerle-zelf erg netjes-vroeg een keer, terwijl ze geërgerd naar de rommel keek: "wat wil je hiermee bewijzen Anne-Marijn? Jeetje, je moet hier kaplaarzen aan".

11 jaar verder, ik ben moeder van een zoon, woon in Den Haag en de rommel is niet meer beperkt tot mijn werkkamer. En deze zondagochtend heb ik besteed aan oefenen op de Wii, de spiksplinternieuwe spelcomputer van zoonlief. Je kunt aan de hand van een test je 'echte leeftijd' meten. Ik was al bang voor een ongunstig resultaat en ja hoor, na mislukte pogingen tot tennissen, bowlen en baseballen kreeg ik op het scherm te zien dat mijn echte leeftijd tachtig is! Dat het treurig is gesteld met mijn conditie wist ik al, maar dat het zo erg was kon ik niet bevroeden. Een schrale troost: de echte leeftijd van mijn zoon (die gymt, fietst en danst dat het een lieve lust is) is volgens het helse apparaat 57. Bij nader inzien is dit niet zo'n troost, ik ben een ontaarde moeder met de conditie van een bejaarde. Mmmm, genoeg om over te denken tijdens de rest van deze zondag...

De gelukkig(e) niet perfecte moeder

Één van de voordelen van het runnen van mijn thuiswerkmamasite is dat ik regelmatig mailtjes krijg van andere thuiswerkmoeders die mij wijzen op leuke sites, relevante boeken enz.

Onlangs tipte Tineke Schonck me over het boek dat zij samen met een vriendin heeft geschreven met de aansprekende titel: "De gelukkig(e)niet perfecte moeder'.
Zie voor meer info: www.deblijdemoeder.nl

Binnenkort zal Tineke overigens op de Thuiswerkmamasite vertellen over het schrijfproces en het uitgeven van het boek.

Zelf ga ik weer aan de (vertaal)slag, in al mijn onvolmaaktheid. Loop achter met mijn vertaalwerk omdat ik in huis aan het klussen ben, heb net een douche genomen om de verfklodders uit mijn haren te krijgen (had een plafond geverfd, wat is dat toch een k..-klus!)en zit nu weer braaf in mijn werkkamer, een niet perfecte moeder te zijn...