Vredespaleis

Vorige week ben ik met groep 7-waar Thomas in zit- en 8, een leerkracht en een paar andere moeders meegeweest naar het Vredespaleis. We kregen daar een rondleiding van een jonge vrouw, die heel levendig kon vertellen over de geschiedenis van dit beroemde gebouw, waar de International Court of Justice en het Permanente Hof van Arbitrage zetelen.
Het was voor mij een aparte ervaring, omdat ik meer dan eens als tolk heb gewerkt in het gebouw, nu was ik er in een andere levensrol, en dat beviel goed. Tijdens de rondleiding kwamen we veel mooie borstbeelden tegen: van de in Amerika schatrijk geworden Carnegie bijvoorbeeld, die veel geld heeft gedoneerd om de bouw van het paleis mogelijk te maken. Van Gandhi, die zoveel heeft bijgedragen aan wereldvrede.
Toen we langs nog een borstbeeld kwamen waar geen uitleg over werd gegeven vroeg een jongen aan mij 'is dat Hitler?'. 'Nee, die heeft niet bijgedragen tot de wereldvrede', antwoordde ik. 'O ja, het was bij hem net andersom' zei de jongen, die er meer van begreep dan ik aanvankelijk dacht.
En we liepen verder, naar de zaal met prachtige Japanse wandkleden.
Na afloop werden we getrakteerd op een lunch, waarna de kinderen meededen aan een workshop over mensenrechten. Een vruchtbare dag.