Bijblijven

Zoals de meeste moeders worstel ik met enige regelmaat met de balans werk/privé. Hoe komt ik tegemoet aan de wensen van mijn kind en aan die van mijn opdrachtgevers? is een vraag die regelmatig door mij hoofd speelt. Nu Thomas tien jaar oud is gaat het steeds makkelijker. Ik ben een allesbehalve perfecte moeder. Ongeduldig, prikkelbaar en niet altijd consequent. Maar toch ben ik tevreden over de tijd die ik met Thomas doorbreng, over de kwaliteit van onze communicatie, over de dingen die we delen. Het feit dat ik mijn eigen tijd indeel heeft daarbij zeker geholpen. Opbouwende opmerkingen uit mijn omgeving, opvoedcursussen en boeken over ouderschap hebben eveneens een rol gespeeld. En ook al zitten Thomas en ik nu in een ietwat lastige fase (hij is volop aan het prepuberen), het gaat privé gewoon goed.
En dan het werk.
Wat ik heel belangrijk vind is om bij te blijven op mijn vakgebied, zodat ik klanten kwaliteit kan bieden en zodat alle opties open blijven. Ik ben werkzaam als juridisch vertaler en als congrestolk. Het tolken staat op een laag pitje, al jaren, omdat ik het niet optimaal kon combineren met het (alleenstaand) ouderschap. Wel houd ik mijn vaardigheden bij door de actualiteit te volgen, door naar de Franse radio te luisteren, door naar de BBC te kijken...het kost niet zoveel tijd. Wat bijvoorbeeld goed werkt is het nieuws tolken. Op die manier bewaar ik de snelheid die vereist is voor het simultaan tolken en houd ik de actualiteit bij (ook dat is heel belangrijk want op congressen wordt dikwijls naar iets uit de actualiteit verwezen).
Toch zijn er genoeg dingen waar ik nog naar streef, maar die ik nog niet heb verwezenlijkt. Rechten studeren, een nieuwe taal leren. Grote dromen, die koester ik nog altijd, en ik vermoed dat dit nooit zal veranderen. Zet hoog in en kijk waar je terecht komt is niet voor niets één van mijn levensmotto's.