Toen ik daarnet met de hondjes door de sneeuw liep zag ik een paar Moslimvrouwen lachend en pratend door de straat lopen, met schalen bedekt met folie in hun hand (lekkernijen voor familie, I presume). Er wordt dikwijls nogal tobberig gedaan over onze multiculturele samenleving en misschien bedek ik met mijn 'iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen'-ideaal iets te veel dingen met de mantel der liefde, maar één ding is zeker, het was een machtig mooi beeld, die lachende vrouwen met hun hoofddoeken op die zich een weg baanden door de sneeuw.
Grappig dat Thomas in zo'n andere wereld opgroeit dan ik destijds.
zondag 30 november 2008
Multiculturele werkelijkheid
op 03:14 Gepost door AM
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Via mama blogs!
Wat schrijf jij leuk zeg!!!
Een reactie posten