Vrije School / Chaos in de werkkamer

Vandaag was ik met Thomas naar een open dag van de Vrije School. Thomas zit nog maar in groep 7, maar we oriënteren ons al een beetje op de middelbare school. Dus we vertrokken vanochtend vrij vroeg (voor een zaterdag) naar de Waalsdorperweg http://www.vrijeschooldenhaag.nl/

Mooi gebouw, mooie omgeving. Een aangename sfeer. Ruimte voor creativiteit. Ik was met een collega-moeder en met Thomas. De andere moeder en ik waren enorm enthousiast over de school. Wat dat betreft vind ik het ouderschap soms confronterend. Ik wil heel graag dat Thomas naar die school heen gaat omdat ik denk dat die school goed voor hem is, omdat ik van de sfeer daar geniet, omdat ik houd van die buurt. Maar daar gaat het natuurlijk niet om, het gaat erom wat hij vindt. Wat hij ervaart. Wat hij voelt. Wat hem aanspreekt. Wat bij hem past.

Zijn enthousiasme was nogal gematigd, dus het is nog even afwachten. Wordt vervolgd.

*************************************************************

Niet zelden voel ik me 'overweldigd'. Waardoor dan? vragen jullie je misschien af, want op zich is mijn leven goed te overzien. Ik heb maar 1 kind, ik werk aan huis. Hoe overweldigend kan dat zijn? Toch is het wel zo dat ik regelmatig meer prikkels krijg dan ik aankan. Dat ik me onrustig voel over de mensen die ik nog zou moeten bellen, de berichten die ik zou moeten beantwoorden, de administratie die ik zou moeten doen, de huishoudelijke klussen die ik niet meer zou mogen uitstellen, de stapel vertalingen die in mijn werkkamer ligt en ook in mijn vrije tijd naar me lijkt te lonken.

Gevolg is dat mijn werkkamer er weer eens uit ziet alsof er een bom is ontploft. Chaos troef. De foto bovenaan dit bericht maakt dat allicht duidelijk.

En ja, er komt vast een moment waarop ik orde op zaken herstel. Ooit. In een ander decennium.