De hele dag buiten zijn, de hele dag in beweging zijn. Je scherp bewust zijn van je lichaam. Steelse blikken werpen op de ander. Briefjes uitwisselen en afspraakjes maken.
Nee, ik heb het (more's the pity) nadrukkelijk niet over mezelf. Deze zomer was ik getuige van de ontluikende seksualiteit van mijn zoon Thomas, tien jaar jong. Zijn kunstjes bij het zwembad (die mij de adem benamen, ik zag er natuurlijk al een schedelbreukfactuur van komen), zijn semi-nonchalante motoriek, de plotselinge aandacht voor zijn kapsel waardoor hij er in twee weken drie potten gel doorheen joeg...erg geestig was het ook om te zien hoe de goede jongen omringd werd door vrouwelijk schoon, jonge nymfjes van net een paar jaar ouder waren werkelijk niet bij hem vandaan te meppen. 'Waar is Thomas?' vroegen ze op licht paniekerige toon, zodra hij even uit hun buurt was. 'Waar is Thomas?'
Ik stond erbij en ik keek ernaar en voor één keer lukte het me om deze fase te accepteren, om niet in mezelf te denken 'blijf toch klein, blijf bij mij'. Loslaten kun je leren, maar het helpt als je zelf ontspannen en gelukkig bent en dat ben ik nu. Het werd tijd!
dinsdag 5 augustus 2008
Vakantieliefdes
op 02:40 Gepost door AM
Labels: thuiswerken, moederschap loslaten, sluimerende sexualiteit, vakantieliefdes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten