Er zijn van die dagen die vermoeiend zijn. Chaotisch. Frustrerend. Vandaag is zo'n dag, het is me niet al te best gelukt om alle ballen in de lucht te houden. De combinatie van chaos hier thuis & een lastige opdracht voor een klant vergt veel van mijn energie, bijna alles eigenlijk. Maar er is troost in het verschiet. Want zo dadelijk mag ik van mezelf lekker lang in bad. Een bad vind ik een heerlijke manier om te ontspannen, om de stress van de dag als het ware weg te spoelen.
Het mooiste verjaardagscadeau dat ik ooit kreeg was van mijn stiefvader, vorig jaar, toen ik veertig werd. Hij betaalde de aansluiting van mijn bad. Ik had nl al jaren een prachtig bad op pootjes, maar had niet bedacht dat er dan van alles moest gebeuren met waterleidingen enz. Hoe dan ook, binnenkort word ik alweer 41 en ik heb sinds vorig jaar september al heel dikwijls mijn heil gezocht in mijn bad op pootjes, volgens vriendin M overigens het enige mooie object in dit hele huis (ze noemde het zelfs een vlag op een modderschuit, hum, met zulke vrienden heeft een mens geen vijanden nodig, nee hoor, vrienden mogen best kritisch zijn nu en dan).
'A hot bath! I cry, as I sit down in it; and again, as I lie flat, a hot bath! How exquisite a vespertine pleasure, how luxurious, fervid and flagrant a consolation for the rigours, the austerities, the renunciations of the day.' Rose Macaulay
woensdag 13 augustus 2008
Warm bad
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten