Even weg

Ben, zoals wel vaker, de zenuwtoeval nabij. Er was veel kunst-en vliegwerk vereist om mijn deadlines te halen, dingen te regelen en...mijn spullen te pakken. Want ik ga een weekendje weg. Met Thomas en de puppies.

Het is werkelijk treurig met me gesteld, maar ik beschouw dit als een heus avontuur. Ouder worden valt niet mee, het hoogtepunt van mijn week is het kijken naar de serie Ashes to Ashes en, terwijl ik vroeger zonder blikken of blozen naar de tropen reisde met minimale voorbereidingen ben ik nu al helemaal opgewonden over een weekendje vakantie in eigen land. Tja.

Overigens mis ik nogal wat door dit ene weekendje weg. De afscheidsborrel van de lokatiedirecteur van de Wereldwijzer, de school van Thomas (, de verjaardag van de dochter van mijn vriendin Monique en het bezoek aan Nederland van vriendin Martine en haar dochters.

Toch verheug ik me er wel op. Een verandering van omgeving. Een nieuwe ervaring (ik heb angstige beelden van drie dagen non stop in de hotelkamer met blaffende hondjes). Tijd met familie. Ik ga de computer afsluiten, Thomas van school halen en rep me dan naar Bergen aan Zee...Volgende week meld ik me weer.