Als thuiswerker (en alleenstaande ouder) dreig je al snel geïsoleerd te raken van je medemens. Maar als er iets is dat ik heb geleerd in de 40 jaar dat ik op deze aardbol vertoef dan is het wel dit: een mens heeft andere mensen nodig. Het is misschien zelfs het enige dat ik geleerd heb.
Ik ben dan ook pragmatisch geworden in het leggen van contacten. Let wel, pragmatisch is hier niet hetzelfde als opportunistisch. Ik geef intens veel om mijn vrienden en hoop een loyale vriend te zijn. Met pragmatisch bedoel ik dat ik kansen grijp om contact te legggen, ook op onverwachte plekken en momenten. Laast moest ik tolken op een notariskantoor voor een stel dat hier net een huis had gekocht. Het klikte goed tussen het stel in kwestie en mij en na afloop wisselden we telefoonnummers uit. Een jaar of zeven geleden zat ik in de trein naar Rotterdam en zag ik een vrouw in een mooie jas tegenover me zitten. Ik gaf haar een compliment over haar jas, we raakten aan de praat, bleken bij elkaar in de buurt te wonen en we zien elkaar af en toe voor een inspirerende lunch waarin we het hebben over werken en moederen.
Picasso zei het al (en wie ben ik om hem tegen te spreken?): "een dag zonder een mens te zien is een verspilde dag."
Ook bij mijn zoon Thomas zie ik hoe spontaan vriendschappen ontstaan. En ook hoe weinig er soms voor nodig is om het gevoel te hebben vrienden te zijn. Zo ging Thomas wel eens met mijn zusje Florine en haar man Harry zwemmen in vroeger tijden. Hij was toen een jaar of drie, vier. Na afloop zei hij dan wel eens over een medezwemmer 'Hij is lief, het is mijn vriend', terwijl er volgens Florine nul komma nul contact was geweest. Dat vond ik altijd intrigerend, want hieruit blijkt het belang van non-verbale communicatie. Misschien waren er wel wat olijke blikken gewisseld over en weer.
Bij vriendschap tussen volwassenen heb je in de beste gevallen aan een half woord genoeg. Misschien is het zo dat in vriendschappen tussen kleine kinderen een halve blik volstaat. Wie zal het zeggen?
zondag 3 februari 2008
Pragmatisch in vriendschap
op 02:49 Gepost door AM
Labels: thuiswerken, moederschap vriendschappen tussen kinderen, Vriendschappen tussen volwassenen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten