Herinneringen

Afgelopen zaterdag waren mijn twee zusjes en ik op bezoek bij onze vader in 's Graveland, om daar met hem vaderdag te vieren. Bij ons in de familie is elke feestdag een alibi om iets lekkers te eten, in casu pofferjes bij de kraam in Laren, een kraam waar we al in onze prille jeugd kwamen. Onze grootouders woonden in het Gooi en we brachten vele zomers bij hen door.

Zondagmiddag werden we ingehaald door onze herinneringen, zo voelde het althans. Het grote huis van mijn grootouders is inmiddels al lang in handen van andere eigenaars, maar mijn vader kent de huidige eigenaars. We trokken de stoute schoenen aan en reden de vertrouwde oprit op. De geur was nog hetzelfde als vroeger. De bewoners waren thuis maar lieten ons op allerhartelijkste wijze binnen (zelf zou ik minder genereus zijn geweest, maar dit geheel terzijde). Terwijl mijn vader een gesprek aanknoopte met de heer des huizes liepen wij door het huis, door de tuin. Het is een groot huis (mijn grootouders hadden zes kinderen) en alles ademt er weelde, maar zonder schreeuwerig te zijn. Het was bijzonder om deze plek terug te zien: de lange gang boven waar wij 'schaatsten' toen er nog een gladde vloer lag, het kamertje waar wij naar de Fabeltjeskrant keken en later naar Fawlty towers, de plek waar de linnen annex snoepkast vroeger stond, de kelder waar mijn opa een soort 'huisbioscoop' van had gemaakt(de man was zijn tijd vooruit), de naar beneden hellende tuin en het zwembad, vroeger een sierlijke acht, nu een praktische rechthoek...

Het huis behoort nu andere mensen toe, die hier hun eigen herinneringen hebben liggen. Een indringer voelde ik me, terwijl ik ook weer vrolijk werd van alles wat naar boven kwam: het beeld van mijn zwaarlijvige grootouders in badjas, met badmutsen op, zich een weg naar het zwembad banend; de speelgoedgadgets die onze oma altijd wist te scoren en waarmee we vooral buiten veel plezier beleefden; de volwassenen die op een vast tijdstip gingen borrelen met cashew noten, shanghainoten en radijsjes en de manier waarop mijn grootvader mij grootmoeder altijd plaagde.

It was long ago and far away, the world was younger than today, om met Janis Ian te spreken. Met gemengde gevoelens kijk ik terug op deze trip down memory lane . Terwijl we wegreden fluisterde een stem me in: "keer niet meer terug naar plekken waar je gelukkig bent geweest, maar bewaar de herinneringen waar ze horen: ergens diep in jezelf."