A Small Act. A single gesture. Limitless possibilities

Gisteravond ben ik met nieuwe vriendin/kennis/collega-moeder/inspirerende vrouw Anat Ratzabi naar een bijeenkomst van Connecting Women geweest.

De avond stond in het teken van kleine gebaren met grote gevolgen. De documentaire "A Small Act. A single gesture. Limitless possibilities" werd vertoond. Hierin is te zien hoe een arme jongen uit Kenia een mooie toekomst krijgt dankzij donaties van een Zweedse vrouw. Dit geld stelt hem in staat om scholing te krijgen en onderwijs verandert zijn leven. Het is deze jongen -een volwassen man inmiddels- die nu zelf iets doet voor arme kinderen in Kenia. Om anderen de kansen te gunnen die hij, tegen de verwachtingen in, kreeg en wist te benutten. De documentaire laat schrijnende dingen zien: kinderen die opgroeien in armoede, die moeten werken, die geen zorgeloos bestaan leiden, integendeel. Maar er is ook immens veel vreugde in te ontdekken: zo zien we de nuchtere Zweedse (of eigenlijk Duitse) vrouw, Hilda, die zegt: "als je iets goeds doet heeft dat een sneeuwbaleffect. Als je iets slechts doet helaas ook". Er zijn de blije snoetjes van de kinderen die een beurs krijgen en daarmee de kans zich te onttrekken aan een uitzichtloos bestaan. En er is inspiratie want dat doet deze documentaire met je: je gaat meteen bij jezelf te rade. Wat kan ik doen? Hoe kan ik helpen? Wat kan ik betekenen?

Een pasklaar antwoord heb ik niet. Wel heb ik vandaag iets minder boodschappen gedaan, zodat er nog wat geld was voor de daklozenkrant en voor een kleine schenking aan de stichting leukemie. Het zijn, vrees ik, druppels op een gloeiende plaat, maar tot ik iets structureels bedenk komen ze van pas. Alle beetjes helpen.