Alles kwijt

Vorige week vertoonde mijn computer kuren. Voortdurend ging hij uit zich zelf uit en dan weer aan. Het werkte wel op mijn lachspieren, maar was een onwerkbare situatie. Dan vertaalde ik drie woorden en dan sloot de computer uit zichzelf af, ik heb een hele ochtend gedaan over het versturen van een vertaling per mail.
Het was tijd om de hulp van mijn IT-er in te roepen. Hij is maandag komen kijken, had een zorgelijke blik in zijn ogen, vertelde me dat het er niet goed uitzag en dat hij de computer mee moest nemen en dat hij me per SMS zou berichten. Heb nog altijd niets gehoord en het is nu vrijdag, ben bang dat dit geen goed teken is.
Gelukkig heb ik de computer van Thomas als backup en kan ik wel een beetje werken. Met de nadruk op een beetje. Want we zijn tegenwoordig weliswaaar behoorlijk onafhankelijk van tijd en plaats geworden qua werk, maar ik mis mijn computer enorm. Mijn adresgegevens, mijn bestanden, mijn woordenlijsten, mijn boekhouding, mijn digitale woordenboeken...het is lastiger werken zonder dit allemaal tot mijn beschikking te hebben.

Genoeg geklaagd, tijd voor een oproep aan iedereen die dit blog leest:
Ik ben mijn e-mailadressen kwijt(met uitzondering van die van mensen die me de afgelopen 5 dagen gemaild hebben, ik kan via webmail de mails binnenhalen), al mijn e-mailadressen. Dus wie zin en tijd heeft...gelieve me even een bericht te sturen zodat ik je gegevens weer heb.

BVD!

Winkelen als therapie

Het wil de laatste tijd maar niet soepel lopen. En met 'het' bedoel ik dan mijn leven als moeder, als professional, als eh, ja, als wat eigenlijk? Na het instorten van het plafond van de gang volgden andere calamiteiten, zo ontstond er een lekkage en gaf mijn computer er de brui aan. Verder ben ik al een tijdje grieperig en blijf ik maar kwakkelen en de communicatie tussen Thomas en mij is voor verbetering vatbaar. Aan het einde van mijn Latijn ben ik.

Maar goed, dat mijn problemen luxe-problemen zijn, daar ben ik me tegelijkertijd goed van bewust(kijk maar eens naar een film als 'Lemon tree' en probeer je dan nog druk te maken om zulke dingen...)en er zijn tal van wegen te bewandelen om weer wat vrolijker te worden. Af en toe heel vroeg naar bed gaan. Iedere dag een warm bad. Alleen nog maar contact onderhouden met positieve mensen uit je omgeving. Lekker en gezond eten. Vrolijke boeken lezen. Ook winkelen wil wel eens helpen. Dat hoeft niet veel te kosten, zo ging ik begin deze week met mijn vriendin Monique naar de Haagse markt. Voor het eerst in twintig jaar. We genoten allebei van al die geuren en kleuren, van alle exotische handelswaar die je voor een appel en een ei op de kop kunt tikken. Ik kocht papaja, een vrucht die ik drie jaar bij het ontbijt at toen ik in Sri Lanka woonde, en granaatappel. Munt en koriander. Maar ook bijvoorbeeld Harira(weliswaar uit een weinig inspirerend pakje, maar een kniesoor die daar op let)omdat mijn Algerijnse vrienden in Gent dat altijd opdienden. Een kraamcadeautje voor Xavier, het zoontje van collega en vriendin Madeleine, kon ik ook 'scoren'. De wereld was goedertieren toen ik de week op die manier begon.

Ook laatst werd ik helemaal vrolijk van winkelen, dat was bij TASJ:http://www.kadoshoptasj.nl/ een winkel in de Weimarstraat 102 in Den Haag, waar de bontgekleurde woonaccessoires je lijken te verwelkomen. Mooie opschrijfboekjes, vrolijke kaarten, kaarsjes, lampjes, lijstjes...
Een bezoekje waard. Om iets voor een ander te kopen, of lekker voor jezelf.