zaterdag 26 juli 2014

Loslaten

Was het dan niet gisteren dat ik mijn jongen tegen mijn borst hield? Dat ik in zijn ogen keek en me voornam hem altijd te beschermen? De dierlijke kant van het moederschap vond ik tegelijkertijd overweldigend en aangenaam. De mollige baby van toen is nu een graatmagere jonge man op weg naar volwassenheid. Morgen vertrekt hij voor het eerst met vrienden op reis. Skaten en kamperen in Scandinavië. Heb er gemengde gevoelens bij. Ik ben blij voor hem want hij verheugt zich enorm op dit avontuur, op de vrijheid. Zelf heb ik een knoop in mijn maag. Loslaten, het moeilijkste dat er is.