helende tijd

Thomas is nu af en toe bij zijn vader. Dit is een recente en ingrijpende ontwikkeling. Het is vooral heel fijn voor Thomas dat hij zijn vader nu leert kennen, dat hij zich nu bij zijn beide ouders (zij het apart) op zijn gemak voelt en zich geliefd en gesteund weet. Voor zijn vader is de omschakeling ook enorm, zo wist hij me onlangs te vertellen. Het is een avontuurlijk man, die nog moet wennen aan het concept verantwoordelijkheid en daar ook eerlijk voor uitkomt. Hij geniet echter wel van het ouderschap. Ook voor mij is dit een nieuwe fase: voor het eerst moet ik Thomas met enige regelmaat missen. Ik voel me bijna schuldig dat ik dit opschrijf want ik heb heel wat vriendinnen die hun kind veel meer moeten missen. Het is niet mijn bedoeling om wie dan ook te krenken. Maar goed, ik begrijp nu een beetje wat ze doorstaan.

Tegenover het gemis staat echter wel iets positiefs. Voor het eerst in jaren heb ik af en toe tijd voor mezelf. De ene keer benut ik die door tijd door te brengen met een goede vriendin, de andere keer werk ik aan een spoedklus. Nu eens mest ik een deel van het huis uit -geen overbodige luxe-, dan eens ga ik stap met een van mijn zusjes. Heel belangrijk vind ik het ook om tijd alleen door te brengen. Ik moest dan ook erg lachen toen ik in het eerste boek van Anna Johnson (drie zwarte rokjes) het volgende las: "Tijd alleen doorbrengen is goed om te herstellen. Dat betekent niet dat je de hele dag moet verpesten met in bed liggen en chocolade eten terwijl je scheldt op voorbije liefdes (...)." Wel, Anna, dat mag dan misschien niet de bedoeling zijn, maar misschien doe ik het lekker toch.

De kunst van het opvoeden

In het eerste seizoen van Desperate Housewives loopt Lynette op een gegeven moment door de supermarkt met haar tweeling in het wagentje. Het moederschap valt haar niet mee en ze verlangt stiekem terug naar haar leventje als carrièrevrouw. Maar als ze een kennis tegenkomt zegt ze:"motherhood is the best job in the world."

Ouderschap heeft wel iets weg van een baan. En toch ook weer niet. Moederen kost energie, maar geeft ook energie. Je krijgt geen salaris, wel waardering. Het is niet iets dat je alleen van 9 tot 5 doet, maar 24 uur per dag, 7 dagen per week.

Ouderschap confronteert je met je eigen zwakheden. Je kinderen vormen een spiegel. Hoe vaak gebeurt het niet dat Thomas dwars gaat doen, louter en alleen omdat ik zelf slecht in mijn vel zit en mijn onrust ongewild op hem projecteer? Hoe moet je het goed doen, jezelf in de hand houden, het goede voorbeeld geven, het leven voorleven? Daar heb ik nog geen antwoord op gevonden. Wel blijf ik zoeken, elke dag weer, de woorden van mijn vriendin Martine indachtig: "opvoeden is het moeilijkste dat er is".