L'intrus

Onlangs logeerde ik bij mijn moeder. Mijn zoon Thomas was gaan skaten en Sicco, mijn stiefvader, was tegen zijn gewoonte in ook afwezig. Mijn moeder bekeek het televisie-aanbod van die avond en sprak me toe: "jij wilt natuurlijk weer naar zo'n akelige detective kijken. Nou, niets ervan, laten we eens naar iets moois kijken, iets begrijpelijks, iets zonder bloed." Zo kwamen we ertoe om naar de Franse film 'l'intrus' te kijken. De beschrijving maakte gewag van een film die weinig uitlegt maar mooie beelden bevat. Dat sprak me wel aan, er mag best iets van de kijker worden gevergd. Deze film bleek echter het uiterste van de moegetergde kijker te vergen: un beau ténébreux op leeftijd krijgt een hartaanval -zelfs dat is onduidelijk-en laat zijn leventje achter zich om terug te gaan naar zijn roots. De thema's waar de film om draait zijn allemaal de moeite waard: vaderschap, identiteit, goed en kwaad, rijkdom en armoede, de zin van het leven. Ook bleek de fotografie inderdaad indrukwekkend. Ontspannen werd ik echter allerminst van de aneenschakeling van gebeurtenissen, niet-gebeurtenissen, bijna-gebeurtenissen, de toespelingen naar geweld en duistere geheimen, de relaties die niet worden uitgediept, problemen die niet worden opgelost en gesprekken die niet worden gevoerd. Biedt het echte leven dan niet genoeg van dit soort onbevredigende toestanden? Moeten we er ook nog naar kijken in onze eh...vrije tijd? Halverwege de film schoof een bezwete Thomas aan maar zelfs hij kon er geen wijs uit worden. Veelzeggend, want Thomas kijkt vaak mee naar detectives en begrijpt de plot altijd beter dan ik en kan verhaallijnen maanden later tot in de finesses reproduceren. Deze film was hem echter te gortig en hij haakte af, niet lang daarna gevolgd door mijn moeder. Stug bleef ik doorkijken,met grimmige blik, in de hoop dat alles op het einde zou worden opgehelderd (zoals bij een detective).Dit was, uiteraard, ijdele hoop.

Wel zag ik tijdens de aftiteling, waar ik als een zombie naar heb zitten staren, dat op een boek is gebaseerd. Wellicht kan ik dat boek ergens scoren en tijdens de vakantie lezen, to put my mind at rest.

Enne...als iemand dit leest, de film heeft gezien (dan wel het boek heeft gelezen) en alles heeft begrepen: graag een reactie!