De geest moet waaien, de handen moeten wapperen...

Geluk is niet altijd daar waar je het verwacht. Ontspanning ook niet. Als ik al eens een hele avond doorbreng op de bank met glossy tijdschriften of -nog erger- de hele avond televisie kijk of de hele ochtend in bed lig te rotten voel ik me daarna helemaal niet bijgetankt, wel integendeel.

Om me ontspannen te voelen, en compleet, moet ik een beroep doen op alles wat ik in me heb. Nu is dat bij mij niet zo heel veel, dus dat scheelt...Mijn lichaam en mijn geest, mijn emoties en mijn ratio, mijn handen en mijn hersens. In dat verband is 'fröbelen' een ware uitkomst. Zalig vind ik het om elke dag wel even tijd te schenken aan tekenen, schilderen of gewoon plaatjes plakken. Het is fijn om niet te hoeven nadenken en de beelden zijn een weldaad voor mijn ogen. Aan het succes van het prachttijdschrift Flow te oordelen zijn er veel mensen die hiervan genieten.
Dit juich ik enorm toe. De mens raakt steeds verder van zijn medemens verwijderd (denk aan de scanners bij de AH, die het contact met de caissière vervangen, een gruwelijke uitvinding m.i.) en dat is al erg genoeg, maar als iedereen zichzelf kwijtraakt is het einde zoek. Gelukkig is er altijd een weg terug.

Nieuw op de thuiswerkmamasite: Anna Johnson

Anna Johnson met haar zoontje Marcello, foto gemaakt door Holly McCauley
www.hollymccauley.com

Onlangs dreigde één van mijn vriendinnen ermee om de vriendschap op te zeggen als ik het weer over Anna Johnson zou hebben. Ik hoop maar dat ze dit niet leest!

Maar de waarheid is dat thuiswerkmama's niet alleen een werkschema en deadlines nodig hebben, ze hebben ook behoefte aan een rolmodel. Ik in ieder geval wel. Mensen die positieve keuzes maken, die energie uistralen, die liefde hebben voor hun werk en een originele kijk op het leven tentoonspreiden...die mensen zijn schaars en Anna Johnson is er eentje van.
Zij is de nieuwe mama van de maand, zowel op mijn Nederlandse site www.thuiswerkmamas.nl als op de Engelse variant www.businessandiapers.com

Anna's boek 'YummyMummyManifesto' (ook in het Nederlands verkrijgbaar), dat over zwangerschap en het vroege moederschap gaat, las ik toen Thomas al wat ouder was. Een boek met fraaie illustraties, recepten, anecdotes en tips. Heerlijk geschreven, leest als een trein. Ideaal ook als cadeau voor aanstaande/jonge moeders. Onlangs las ik Anna's eerste boek, een algemeen 'zelfhulpboek' voor vrouwen maar zonder de moraliserende toon die zelfhulpboeken soms hebben. Een uitermate geestig en handig boek met een luchtige toon. Anna legt nu de laatste hand aan haar nieuwe boek 'SAVVY CHIC: THE ART OF MORE FOR LESS'. Ik kijk al naar deze uitgave uit want zij lijkt me bij uitstek het type vrouw dat met een klein budget toch een feest van het leven kan maken. Ik ga het boek zeker kopen. Althans, als ik er tegen die tijd het geld voor heb...

Paul Sebes / Selexyz

Boekhandel Selexyz in de Haagse passage -hier blogde ik al eens over - is een absolute aanrader. Een prachtige mengeling van literatuur en architectuur. Een enorm aanbod aan kranten en tijdschriften. Koffie en bagels. Bekwaam personeel.
Met enige regelmaat ben ik daar te vinden terwijl ik de Paris Match doorblader onder het genot van een espresso of een nieuw boek van Siebelink aanschaf, ik noem maar wat.

Gisteren hield literair agent Paul Sebes er een lezing om zijn boek over het schrijven van een bestseller te promoten. Hij vertelde over de diensten die zijn agentschap verleent: het voeren van PR-campagnes om boeken in de markt te zetten, het geven van schrijfcursussen en masterclasses, het bemiddelen bij commerciële opdrachten (bijvoorbeeld in de reclamewereld),het lanceren van een website om jongeren aan het lezen en schrijven te krijgen (binnenkort in de lucht www.pulpfictie.nl) en tenslotte de primaire vertegenwoordiging. Dat laatste is de core business van het agentschap van Sebes: de belangen van auteurs behartigen en bemiddelen tussen auteurs en uitgeverijen. Een kleine twee uur lang vertelde Sebes over zijn werkzaamheden. Hierbij gaf hij handige tips: als aspirant-schrijver dien je enerzijds realistisch te zijn (het aanbod aan manuscripten is vele malen groter dan de vraag, het Nederlandse taalgebied is klein...kortom, de beperkingen zijn legio) en anderzijds te blijven dromen, in jezelf blijven geloven. Hilarische anecdotes volgden, waarin Sebes vertelde over de opdringerige manier waarop mensen zichzelf en hun manuscript soms presenteren. Ik bleef er bijna in toen hij nadeed hoe mensen hem toespraken met "Nou, als dit verhaal naar buiten komt gaan er koppen rollen. Groepsverkrachtingen onder hypnose. Cannibalisme...". En dan die reactie als ze nul op het rekest kregen. "Jij begrijpt het niet, Paul. Jij bent te klein voor mij. En is dit nou je kantoor? Mmmmm....en dat voor het grootste literair agentschap van Nederland....". Kortom, wat je vooral niet moet doen kwam ook uitgebreid aan bod.

Sebes raadt aspirant-schrijvers zorgvuldigheid aan. 'Er staan regels op de site over het inzenden van manuscripten. Houd je hieraan.' Klinkt voor de hand liggend, maar schijnt lang niet altijd te worden nageleefd. Andere tips van Sebes: wees vriendelijk, persoonlijk en tegelijkertijd zakelijk. Geef de ontvanger wat aandacht. Duid je eigen boek, je eigen thema. Wees authentiek.

Ook kregen we een kijkje in al het werk dat moet worden verricht vóór een boek klaar is voor een uitgever. Duizelingwekkend.

Ook positief vond ik de ietwat onverwachte bescheidenheid die Sebes aan de dag legde. De man staat als een huis achter zijn concept, weet wat hij waard is, benadrukt steevast dat hij de grootste literair agent van Nederland is en dat hij enorm veel voor elkaar kan krijgen maar zei gisteravond ook: "Er zit geen roman in mij. Die innerlijke drang om een verhaal te vertellen heb ik niet." Het was een mooie avond.

Winterkoning

De laatste tijd maken de media tot vervelens toe gebruik van de uitdrukking 'koning winter'. Kranten kopten met 'Koning winter houdt Nederland in ijzeren greep' en ook op het journaal werd deze term veelvuldig gehanteerd.

Afgelopen vrijdag kreeg ik L en J te logeren. L en J zijn vierjarige tweelingzusjes die mij onvoorstelbaar dierbaar zijn. Ik ervaar het als een voorrecht om zo af en toe tijd met ze te mogen doorbrengen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat elke seconde genieten is. De meisjes hebben op school heel veel geleerd over vogels en hadden de mond vol van reigers, buizerds, roodborstjes en wat dies meer zij.
Gretig maakte ik van de gelegenheid gebruik om met de dametjes eindeloos te bladeren in alle prachtige boeken die ik heb over vogels (al is mijn kennis op dit vlak echt bedroevend, maar dit terzijde). L en J zijn perfect tweetalig en spreken zowel Nederlands als Tsjechisch. Wat ik nog niet wist is dat hun vader tweetalig Nederlands en Frans is en dat ook de Franse taal hun belangstelling heeft. Daar kwam ik echter wel achter toen L midden in de nacht bij mijn bed kwam staan, zachtjes in mijn arm kneep en vroeg 'Hoe zeg je winterkoning in het Frans?'. Toen ik haar het antwoord schuldig moest blijven liep ze stampvoetend terug naar haar bedje en mopperde 'Nu vind ik je niet meer knap, want je kent niet alle woorden.' Het was drie uur in de ochtend.

Voor wie het weten wil (en voor de rest): winterkoning is in het Frans troglodyte.

WERELDWIJZER

Thomas heeft een prachtige tijd gehad op zijn basisschool DE WERELDWIJZER in Den Haag. Een kleinschalige school, die hem geborgenheid bood. Een school met een zeer bevlogen, enthousiast en competent team. Een gemengde school, die een afspiegeling vormt van de levendige Zeeheldenbuurt waarin de school is gevestigd. Hier leren jonge kinderen met verschillende achtergronden en geloofsovertuigingen met elkaar spelen. Jong geleerd is oud gedaan.

De politiek heeft de mond vol over het belang van kleine en gemengde scholen. In theorie is iedereen een voorstander. In de praktijk ligt een en ander genuanceerder.
Zo is het maar de vraag of de Wereldwijzer kan blijven bestaan.

Vandaag kwam ik weer in contact met mensen die een belangrijke rol spelen voor de Wereldwijzer, zoals Connie Burgers, die de directie assisteert en die zich sinds jaar en dag inzet voor zowel de Wereldwijzer als de Heilig Hartschool. En Brenda Fidder, een betrokken ouder en de leidende figuur achter het initiatief 'Red de Wereldwijzer'. Vurig hoop ik dat hun inspaningen niet voor niets zullen zijn.

En wie dit leest, in Den Haag woont en een kind heeft dat binnenkort naar de basisschool gaat...raad ik aan om een kijkje te gaan nemen in de Roggeveenstraat of op de site www.wereldwijzer.com