Aan lager wal? / Leren fotograferen

Een paar weken geleden lag ik in de vroege ochtend in een berm. Wie zich nu geschrokken afvraagt of het dan allemaal nog erger is (financieel gesproken)dan totnogtoe is gebleken kan ik echter meteen geruststellen. Ik was slechts letterlijk gesproken aan lager wal geraakt...en probeerde het prachtige ochtendlicht boven de stad te vangen. Overigens bleek dit achteraf volkomen te zijn mislukt, ik had de beperkingen -van mijn automatisch toestelletje, van mezelf-niet goed ingeschat. Geeft niet, ik heb het tenminste geprobeerd.

Fotograferen is iets dat ik met enorm veel plezier doe, maar waar ik echt nog maar net mee ben begonnen. Ik kan nagenoeg niks, en het is verrassend hoe druk je daar dan toch nog mee bezig kunt zijn. En zo gaat het wel vaker, als een mens zich iets eigen wil maken. Het staat buiten jezelf, ligt nog net buiten je bereik en je hebt er geen greep op. Maar de wil om dit te veranderen is er, de interesse is gewekt. Je bent bereid inspanningen te leveren, te experimenteren, te lezen, te luisteren. En beetje bij beetje maak je je een nieuwe vaardigheid eigen.

In dit opzicht heb ik veel gehad aan lessen op het Koorenhuis (www.koorenhuis.nl) van Ingeborg Dennessen. Zij weet aan de ene kant alle technische elementen op heldere wijze uiteen te zetten en aan de andere kant haar aanstekelijke enthousiasme over te brengen,een mooie mix. Ik hoop in een niet al te verre toekomst weer een cursus bij haar te volgen.

Er is in het leven niets mooiers dan...leren. Leren fotograferen. Leren doseren. Leren mediteren. Ik roep maar wat...maar moet nu weer aan de slag, want anders raak ik figuurlijk aan lager wal!

Stichting Tegenbeeld

Gisteravond was ik naar een vergadering van de SVVT (Stichting Vrouwelijke Vertalers en Tolken). Een sympathieke club, die om de 2 maanden vergadert in Pulchri Studio te Den Haag. Bij die gelegenheid is er bijna altijd een (gast)spreker en de onderwerpen die de revue zijn gepasseerd waren stuk voor stuk de moeite waard. Maar het zou te ver voeren om het over alle lezingen te hebben die ik heb bijgewoond sinds ik tot deze Stichting toetrad in 2000. Gisteren, dus, kwam iemand ons vertellen over Stichting Tegenbeeld. Het is aan deze stichting te danken dat er, met name in Leiden, gedichten op gevels zijn geschilderd. Koren op de molen van taalliefhebbers, dat laat zich denken.
Op de afbeelding staat één van mijn favoriete gedichten.

50 Kleine gerechten voor mama's op de rand van een zenuwinzinking

Het komt hinderlijk vaak voor dat ik een boek lees en denk 'had ik dit maar geschreven!'. Dit overkwam me bijvoorbeeld bij het lezen van het dagboek van Bridget Jones. Deze dagboekaantekeningen van een anti-heldin boden mij, in het pré-Thomas tijdperk, een feest der herkenning. Bridget Jones, c'est moi.

Onlangs kreeg ik een leuk kookboekje in handen. Alleen al die titel 'kleine gerechten voor mama's op de rand van een zenuwinzinking' sprak me aan. Gelukkig bleef het daar niet bij. Dit kleine, vierkante boekje is een lust voor het oog maar ook voor de smaakpapillen. Het geestige & herkenbare boekje is van de hand van twee Franse vriendinnen (ook dat lijkt me zo'n avontuur, zo'n project met een vriendin opzetten). De dag dat ik het boek in huis kreeg ben ik er meteen mee in de slag gegaan in de keuken, ook dat is een goed teken. Aanrader voor elke moeder!

Onderstaande informatie is van Bol:


Kleine gerechten voor mama's op de rand van een zenuwinzinking
Aimee, A. & Turckheim, S. de