Loslaten

Was het dan niet gisteren dat ik mijn jongen tegen mijn borst hield? Dat ik in zijn ogen keek en me voornam hem altijd te beschermen? De dierlijke kant van het moederschap vond ik tegelijkertijd overweldigend en aangenaam. De mollige baby van toen is nu een graatmagere jonge man op weg naar volwassenheid. Morgen vertrekt hij voor het eerst met vrienden op reis. Skaten en kamperen in Scandinavië. Heb er gemengde gevoelens bij. Ik ben blij voor hem want hij verheugt zich enorm op dit avontuur, op de vrijheid. Zelf heb ik een knoop in mijn maag. Loslaten, het moeilijkste dat er is.

Onbenut talent

Ik heb een talent waar ik niets mee doe. Zo min mogelijk althans. Het is het talent voor de afgrond, voor leegte. Op sommige dagen voel ik dat ik mijn handen maar hoef uit te strekken om dat andere leven aan te raken. Een leven met sherry in de ochtend, witte wijn in de middag en slaapmiddelen in de avond. Een leven met schulden bij postorderbedrijven en soap series. Discipline is mijn redder. Een discipline die ik soms vervloek maar meestal dankbaar ben. De discipline om uit bed te komen, aan het werk te gaan en het huishouden te doen. De discipline om deadlines te halen, post open te maken en afspraken na te leven. De discipline die een onderdeel is geworden van wie ik ben.