Dankbaarheid

In mijn slaapkamer heb ik sinds kort een 'Lara en Julie-enclave'.
Op de muurt heb ik twee prinsessen geschilderd. En wat vonden de dametjes?
"Eh, ze zijn een beetje mooi en een beetje niet mooi" zei Julie. Drama queen Lara ging nog wat verder "Bin beetje verdrietig, hun jurk is niet roze". Toen ik dit aan hun moeder vertelde grinnikte ze "ondankbare honden".
Kinderen zijn vaak niet zo blij of dankbaar als wij ouders hopen als we met zorg een cadeau voor ze hebben uitgezocht of een extra inspanning hebben verricht. Thomas gaf me laatst zelfs een cadeau terug (een CD) met als enige uitleg: "ik haat liefdesliedjes".
Daar staat tegenover dat kinderen blij kunnen worden van kleine dingen. Wat me al sinds jaar en dag opvalt is hoe vrolijk ze worden als je van tevoren iets voor ze klaarzet: of dat nu een mooi opgemaakt bed is of een dienblad met wat lekkernijen. Ze spreken het niet uit maar het feit dat je aan ze hebt gedacht terwijl ze er (nog) niet waren speelt hier duidelijk een rol in want als ik dingen klaarzet in hun bijzijn is het effect totaal niet hetzelfde.
Het zijn net mensen, kinderen.