De eenzame fietser

"Voorzichtig!"
"Houd afstand!"
"Er komt een tram aan""
"Ga meer naar de zijkant"

Dit (en meer) kreeg ik van zoon Thomas te horen toen we voor het eerst in tijden weer samen een stukje gingen fietsen. Ik bracht hem naar de verjaardag van zijn vriend Sybren. Thomas houdt van fietsen. Bij mij ligt dat anders. Heel anders. En het is nu zo ver (Thomas, net 11 jaar oud) dat Thomas zich zorgen maakt om mij in het verkeer in plaats van andersom. Het moet niet gekker worden. Toch vond ik het reuze vertederend hoe hij me in de gaten hield en instructies gaf.

En toen ik door de stad huiswaarts fietste, op deze tamelijk grauwe woensdag, voelde ik me eenzaam. Ik dacht daarbij aan iets dat Gerard Reve in één van zijn boeken schreef. "Ik heb het altijd over oud en eenzaam worden, maar ik ben al oud en eenzaam". Precies.