De geest moet waaien, de handen moeten wapperen...

Geluk is niet altijd daar waar je het verwacht. Ontspanning ook niet. Als ik al eens een hele avond doorbreng op de bank met glossy tijdschriften of -nog erger- de hele avond televisie kijk of de hele ochtend in bed lig te rotten voel ik me daarna helemaal niet bijgetankt, wel integendeel.

Om me ontspannen te voelen, en compleet, moet ik een beroep doen op alles wat ik in me heb. Nu is dat bij mij niet zo heel veel, dus dat scheelt...Mijn lichaam en mijn geest, mijn emoties en mijn ratio, mijn handen en mijn hersens. In dat verband is 'fröbelen' een ware uitkomst. Zalig vind ik het om elke dag wel even tijd te schenken aan tekenen, schilderen of gewoon plaatjes plakken. Het is fijn om niet te hoeven nadenken en de beelden zijn een weldaad voor mijn ogen. Aan het succes van het prachttijdschrift Flow te oordelen zijn er veel mensen die hiervan genieten.
Dit juich ik enorm toe. De mens raakt steeds verder van zijn medemens verwijderd (denk aan de scanners bij de AH, die het contact met de caissière vervangen, een gruwelijke uitvinding m.i.) en dat is al erg genoeg, maar als iedereen zichzelf kwijtraakt is het einde zoek. Gelukkig is er altijd een weg terug.